Η προσοχή των μέσων ενημέρωσης έχει κρατήσει στο προσκήνιο το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των εργασιακών δικαιωμάτων. Ο Covid-19 άρει το καπάκι στις υποκείμενες κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες και, σε πολλές περιπτώσεις, ενέτεινε τις ανισότητες στις συνθήκες εργασίας, την υγεία, την εκπαίδευση και την οικονομική κατάσταση. Βλέπουμε επίσης ότι οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι μοναδικές για τις αναδυόμενες αγορές. Η μηνιαία ενημέρωση του Ιουνίου μας το αποκάλυψε αυτό η παιδική εργασία αυξάνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τον αριθμό των παιδιών που απασχολούνται παράνομα σε αμερικανικές εταιρείες να αυξάνεται έως και 70%, σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ.
Οι νομοθέτες και οι επενδυτές αρχίζουν να ανταποκρίνονται σε αυτές τις τάσεις και οι απαιτήσεις από τις εταιρείες να αντιμετωπίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα θα συνεχίσουν να αυξάνονται.
Πρόσφατα παραδείγματα περιλαμβάνουν:
Νομοθετικές απαιτήσεις
Νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως π.χ η εργατική συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά (USMCA). επιβολή αυξημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων σε ολόκληρη τη Βόρεια Αμερική.
Η ΕΕ επιταχύνει τις πιέσεις στις εταιρείες για τη δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τον περασμένο μήνα (και όπως αναφέρθηκε στην ενημέρωση του Ιουνίου), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε το σχέδιο ΕΕ Οδηγία για τη δέουσα επιμέλεια για την εταιρική βιωσιμότητα που θα διασφαλίσει ότι οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν τυχόν αρνητικές επιπτώσεις των πράξεών τους στα ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των αλυσίδων αξίας εντός και εκτός Ευρώπης.
Αίτηση μετόχων
Ενα αύξηση των προτάσεων μετόχων που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα το 2022, με θέματα που κυμαίνονται από την καταναγκαστική και την παιδική εργασία έως την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και τη δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Κριτήρια βαθμολογητή και κατάταξης
Αύξηση των απαιτήσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα εντός πλαισίων όπως οι Κατευθυντήριες Αρχές του ΟΗΕ για τις Επιχειρήσεις και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) Καθοδήγηση δέουσας επιμέλειας για υπεύθυνη επιχειρηματική συμπεριφορά.
Αρκετές πλατφόρμες αξιολογήσεων και γνωστοποίησης (Just Capital, Εταιρικό Στοιχείο αναφοράς για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Dow Jones Sustainability Index, Sustainalytics) εμβαθύνουν την προσέγγισή τους στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι εταιρείες που προηγούνται της καμπύλης, όχι μόνο έχουν δεσμευτεί με σαφήνεια στα διεθνή πρότυπα και τις πολιτικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολόκληρη την εταιρεία, αλλά αναλαμβάνουν επίσης δεσμεύσεις για δράση μέσω συνομιλιών με ενδιαφερόμενα μέρη, εφαρμογής διαδικασιών δέουσας επιμέλειας, εργασίας για την αντιμετώπιση αρνητικών επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα. και τη δημιουργία διαδικασιών για την αποφυγή μελλοντικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχουν ενισχύσει τη διαφάνεια και τη δημοσιοποίηση και έχουν ενσωματώσει τις επιδόσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κίνητρα ηγεσίας και αμοιβές.
Ωστόσο, αυτού του είδους η προσέγγιση δεν είναι καθόλου καθολική. Μια πρόσφατη αξιολόγηση από το World Benchmarking Alliance, διαπίστωσε ότι «το 84% των εταιρειών των ΗΠΑ σημείωσε μηδενική βαθμολογία στη δέουσα επιμέλεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε σύγκριση με το 59% των εταιρειών από άλλες χώρες της G7». Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη! Η αντιμετώπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων φέρνει πολλές προκλήσεις: οι κανονισμοί αλλάζουν γρήγορα, τα ανθρώπινα δικαιώματα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, οι παγκόσμιες εταιρείες με επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα θα εκτείνονται σε γεωγραφίες με διαφορετικές ρυθμιστικές δικαιοδοσίες.
Οι ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα συχνά μεγεθύνονται περαιτέρω κατά μήκος των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού, όπου η πολυπλοκότητα αυξάνεται και η ορατότητα μειώνεται. Θέματα εργασιακών δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι, των ασφαλών συνθηκών εργασίας, της καταναγκαστικής εργασίας και των δίκαιων μισθών, συχνά διακυβεύονται διασυνοριακά και εντός προμηθευτών υψηλότερης βαθμίδας. Ένα 2020 Παγκόσμιο Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών Η έκθεση δείχνει αύξηση 18% στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων στα κατώτερα επίπεδα της αλυσίδας εφοδιασμού, σε σύγκριση με τους άμεσους προμηθευτές.
Παρά αυτές τις προκλήσεις, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να δράσουν. Μια προσέγγιση «αναμονή και δες» θα αφήσει τις επιχειρήσεις ανοιχτές στον κίνδυνο φήμης και θα υστερούν τόσο σε σχέση με τις κανονιστικές απαιτήσεις όσο και από τις προσδοκίες των επενδυτών και των ενδιαφερομένων.
Ακολουθούν ορισμένα βασικά βήματα που μπορούν να αρχίσουν να κάνουν οι επιχειρήσεις:
- Να έχετε δέσμευση από την κορυφή
Θέστε σε εφαρμογή τη λογοδοσία σε επίπεδο διοικητικού συμβουλίου/εκτελεστικής ηγεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και συνδέστε την απόδοση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τις εκτελεστικές ευθύνες και τις αμοιβές.
- Καθιερώστε τις σωστές πολιτικές
Οι εσωτερικές πολιτικές, βασισμένες στη διεθνή βέλτιστη πρακτική, αποτελούν το θεμέλιο μιας ισχυρής προσέγγισης για τη διαχείριση των κινδύνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και αναμένεται από τους αξιολογητές και τους βαθμολογητές.
- Προσδιορισμός, ιεράρχηση και αντιμετώπιση σημαντικών ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Η χαρτογράφηση σημαντικών θεμάτων (δηλαδή εκείνων που είναι τα πιο σοβαρά και διαδεδομένα με τις μεγαλύτερες πιθανότητες και τα πιο ανεπανόρθωτα) είναι το κλειδί για την αποτελεσματική διαχείριση των επιπτώσεων στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό επιτρέπει στις εταιρείες να επικεντρωθούν στην παρακολούθηση, την αναφορά και τη διόρθωση των πιο σημαντικών ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός των επιχειρήσεων και στις αλυσίδες εφοδιασμού τους.
- Συμμετοχή των ενδιαφερομένων και των προμηθευτών
Οι σύνθετες αλυσίδες εφοδιασμού καθιστούν αδύνατο για τις εταιρείες να αντιμετωπίσουν ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα σιλό. Η αποτελεσματική καταπολέμηση και πρόληψη των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απαιτεί συνεργασία σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού και με τους κατόχους δικαιωμάτων και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς που μπορούν να ενημερώσουν τις εταιρείες σχετικά με τον τρόπο προώθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
